Vampire Love Story

คุณเคยได้ยินเรื่อง Soulmate ไหม ผมเคยอ่านเจอในหนังสืออะไรสักเล่นแต่จำชื่อไม่ไดัแล้ว...เค้ากล่าวว่าพระเจ้าสร้างเรามาพร้อมปีกสีขาวล่องหน  คนละ1ข้าง..นั้นเพื่อแสดงออกถึงความไม่สมบูรณ์ในชีวิต...เราทุกคนต่างก็แสวงหาปีกอีกข้างเพื่อมาเติมเต็มชีวิตให้สมบูรณ์

..หนังสือบางเล่มก็กล่าวว่า soulmate ไม่ได้หมายถึงคนรักในรูปแบบของคู่ชีวิตแต่ความหมายมันครอบคลุมไปจนถึงเพื่อนคนรู้จัก..คนที่เรารู้สึกว่าคุ้นเคยตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอพระเจ้าสร้างคนให้เกิมมาคู่กันด้วยความรักและเติมเต็มในส่วนที่อีกคนไม่มีให้

สมบูรณ์ขึ้นให้มีความสุขในการใช้ชีวิติในทุกๆวัน...เพราะพระเจ้าไม่เคยทอดทิ้งมนุษย์

 ..แต่สำหรับผมบอกตรงๆ...

"ผมไม่อินว่ะ"???‘

เพราะผมไม่เคยเจอความรักแบบนั้นเลยสักครั้งไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม..

คงเป็นเพราะพระเจ้าได้ทอดทิ้งผมไปแล้ว...ผมที่โดนตัดปีกสีขาวนั้นออกไปและแทนที่ด้วยปีกสีดำถึง2ข้าง...ผมที่เป็น "ปีศาจ.."

"อยู่นี่เองนายน้อย..ปล่อยให้เค้าตามหาซะทั่วคฤหาสน์เลย"????

เสียงของสัตว์เลี้ยงส่วนตัวผมดังขึ้นและยังคงยื่นกอดอกบ่นงุบงิบๆเป็นปีศาจแก่ๆอยู่บนหลังคาคฤหาสน์ต่อไปอย่างชิลๆ...ทั้งๆที่พึ่งปีนขึ้นมาถึงแท้ๆไม่เหนื่อยบางรึไงนะเจ้าหมาป่านี้

..พี่เต เป็นมนุษย์หมาป่าเลือด บริสุทธิ์ที่สืบเชืัอสายต่อกันมาหลายร้อยปีเป็นสายพันธ์ชั้นสูงที่ไม่เคยแปดเปื้อนรึผสมกับแวมไพรรึมนุษย์มาก่อนเค้าถึงดูสง่างามมากกว่า หมาป่าตระกูลอื่น..แต่พี่เตก็เป็นหมาป่าที่ซุ่มซามและมีหายนะลอยตามตัวตลอดเวลาคือถ้าเค้าไม่เจ็บตัว..คนที่อยู่ข้างๆก็จะต้องรับเคราะห์แทนไปอะไรแบบนี้...ถ้าไม่เชื่อผมจะพิสูจน์ให้ดู..

"เนี้ยที่น่าทีหลังจะไปไหนก็บอกกันก่อนสิคับ..เวลานายท่านเรียกหาพี่จะได้มาตามถูก.."

"พี่เต......."

"What???"

"…..งู...."

"ห๊ะ...เหึัย..!!!?!!!

หมาป่าเตสะดุ้งสุดตัวจนหงายหลังตกลงไปจากหลังคา..ดีนะที่ผมไหวตัวคว้าแขนเค้าไว้ได้ก่อนที่ร่างจะรั่วกระแทกพื้น ปีกของผมยังไม่สมบูรณ์ ท่านแม่เคยบอกว่าเพราะผมยังไม่โตเต็มวัย...แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ใช้งานได้ดีพอสมควรไม่งั้นตัองลำบากแบกหมาป่าตัวโตไปให้พี่หมอสิงโตดูแลเรียงกระดูกให้ใหม่อีก..

ผมกับพี่เตเราโตมาด้วยกันพ่อของเราเป็นเพื่อนกัน..คนมักจะเข้าใจผิดว่า แวมไพร์กับหมาป่าเป็นศัตรูกันถ้าเป็นตามหนังที่มีสร้างออกมาปล่อยๆ

แต่จิงๆแวมไพร์และหมาป่าต่างก็เป็นชนชั้นสูงแต่อยู่คนละสายพันธุ์เท่านั้นเอง..เราไม่ได้เป็นศัตรูกันแถมยังเป็นมิตรที่ดีระหว่างกันอีกด้วย ผมกับพี่เตสนิทกันมากเรามักจะหนีเที่ยวด้วยกันโดนดุด้วยกันเป็นประจำเค้าเหมือนพี่ชายคนนึงของผม..

แต่ตอนนี้ดูเหมือนพี่เตจะขอขึ้นซะแล้วละทีโดนผมแกล้ง..

"น้องกันเล่นอะไรเนี้ย...เกือบตายละไหม้เนี้ยใจหายใจคว้ำหมด..."

"555555.."

"ขำอะไรน้องกันพี่ไม่ขำ.."

"ก็ขำพี่เตไง...พี่เตเป็นปีศาจนะจะตายได้ไง?

อีกอย่างอันนี้ กันโคตรสงสัยเลยหมาป่ากลัวงูเนี้ยนะตลกเป็นบ้า..????????????

"อ้าว...ก็พี่กลัวให้ทำไง..ก็เหมือนเวลาน้องกันกลัวจิ้งจกอะแหละ.."

"(+_+)

"ไม่ต้องมายิ้ม..มาให้กัดพุงซะดีๆเจ้าดื้อ"

ไม่พูดเปล่าแถมยังวิ่งไล่ผมไปทั่ว  เจ้าหมาป่านี่มันร้าย...5555

"จะวิ่งไล่กันอีกนานไหม เขาก็รอกันไปเถอะ"

เสียงนึงดังขึ้นพร้อมกับควันสีเทาจางๆกับกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกกุหลาบป่า..

"พี่อาร์ม"

"ท่านอาร์ม"

เราทั้งคู่หยุดวิ่งก่อนจะกล่าวทักคนตรงหน้าออกมาพร้อมกัน..

พี่อาร์มคือพ่อมดประจำตระกูลของผมเรียกว่าพี่ก็ไม่ถูกเพราะอายุมากกว่าผมอยู่หลายร้อยปีทีเดียวเพราะเค้าเป็นพ่อมดเลยังคงดูอ่อนกว่าวัยกว่าและอ่อนกว่าอายุจริงของเค้าหลายร้อยปี..

"เต...ไหนเจ้าว่าจะมาตามเด็กดื้อไงแล้วไหงมาวิ่งไล่งับกันอยู่นี่ได้"

พี่อามถามออกมาก่อนจะเดินตรงมาหาเราทั้งคู่

"เจ้าดื้อนี่มันแกล้งผมอะเกือบได้ไปนอนให้คุณสิงโตผ่าตัดเล่นแล้วเนี้ยนั่นๆดูเค้าทำหน้าดิ..เดี๋ยวเถอะ"><

ผมหันไปแลปลิ้นใส่เจ้าหมาป่าที่เอาแต่ฟ้องพ่อมดอย่างกะเด็ก..

"พอเลยทั้งคู่ไปกันได้แล้ว.."@_@

พี่อาร์มเอามือแตะไหล่เราทั้งคู่ก่อนจะเกิดลมเย็นๆหมุนเป็นวงกลมรอบตัวเราทั้ง3คน..อ่าไม่ชอบการเดิตทางของพ่อมดเลยอะ..ฝุ่นมันเยอะจิงๆให้ตายเถอะ..-_-"

                   *  By Muay *

ตอนต่อไป

"ส่งตัวเค้ามาให้ผมถ้าไม่อยากให้2ตะกลูต้องเปิดศึกกัน"

"ถ้านายจะเอาตัวเค้าไป..นายต้องข้ามศพเราไปก่อน...."

"ถ้าคิดว่าสู้เราได้..ก็ลองดูสิ.."

"อาร์ม เต พาลูกข้าหนี้ไป..ไปให้ไกลที่สุดอย่าให้ใครหน้าไหนตามตัวเค้าเจอ"

"พี่เต..พี่อาร์ม..เราจะหนี้ไปที่ไหนกัน"

"โลกมนุษย์...เป็นที่ๆอำพรางกลิ่นหอมจากตัวท่านได้ดีที่สุด"